mama. Ze zeggen dat ze nog een kind is. Dat is wat Pierre in mijn gezicht smeet, toen hij zijn knieën op mijn armen plantte #voorschoot
Page 21 of 43
naar Kortrijk? Ze zou alles vuil maken. Trouwens, hebben ze daar wel wegen in dat onderontwikkeld gat? Voor mij heet ze ‪#‎voorschoot‬
tussen de tanden. Daarom kan ze niet meer naar huis komen. Want hoe zou ze dat doen? Van daar diep, waar alles zwart is, ‪#‎voorschoot‬
Borinage. Waar alles zwart is. Omdat de steenkolen gruis afgeven dat overal aan plakt. Zelfs aan de aardappelen die schuren #voorschoot
nooit heb gezien. Omdat ze getrouwd is met een mijnwerker die haar meenam naar de Walen. Ze spreekt Frans daar in de #voorschoot
voor haar kennissen. De buren van boven en naast. De Verplanckes. De Cloets. De Defraeyes. Haar zuster, Marie, die ik nog #voorschoot 
met de klompen. Duwen en trekken. En luid lachen. En zingen om te zingen. Ze heeft een echte naam: Flavie. Die bewaart ze ‪#‎voorschoot‬
Daar op straat. Rennen. Springen. Schoppen tegen wat los zit. Slaan met deuren. In het midden van de groep zijn. Roffelen ‪#‎voorschoot‬
borrelt. Ze wil snuiven. Het slijm verdrijven. Mijn keel jeukt. Hoesten verboden. Mijn benen willen mee met mijn gedachten. ‪#‎voorschoot‬
zwijgen. Verboden te bewegen. Ik moet stilstaan. Onzichtbaar zijn. Onhoorbaar. Wachten als lucht. Mijn neus loopt. Ze #voorschoot